Bard, animator kultury – urodził się 17 lutego 1954 roku w Szczecinie. Liceum Ogólnokształcące ukończył w Grudziądzu w 1973 roku, gdzie już wówczas zajmował się amatorsko twórczością Edwarda Stachury. W 1978 roku na Uniwersytecie Wrocławskim uzyskał dyplom na kierunku pedagogika w zakresie pracy kulturalno-oświatowej. Po ukończeniu studiów przyjechał na Mazury, gdzie w Oleckim Ośrodku Kultury podjął pracę jako instruktor do spraw teatru. Założył teatr AGT i 24.03.1979 roku (równo cztery miesiące przed śmiercią Stachury) wraz z teatrem debiutował spektaklem „Wędrowanie” według poezji Edwarda Stachury. W spektaklu tym, którego był scenarzystą i reżyserem, wykonał kilka piosenek Edwarda Stachury z własną muzyką.

W 1980 roku założył grupę balladową Po Drodze, z którą otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Sztuki na festiwalu „Śpiewajmy poezję” (Olsztyn 1981). Potem wraz z grupą i teatrem brał udział w programach telewizyjnych, nagraniach radiowych, spektaklach teatrów zawodowych w Warszawie i Szczecinie. W 1982 roku otrzymał nagrodę czasopisma „Krajobrazy” i wojewody suwalskiego „Za odwagę w myśleniu i działaniu” w dziedzinie kultury i sztuki, zaś w 1984 roku „Wawrzyn Radaru” (tygodnik społeczno-kulturalny) w dziedzinie animacji kultury za całokształt działalności i popularyzację twórczości Edwarda Stachury. W latach 1984-86 przebywał w Trójmieście, gdzie prowadził Akademicki Ośrodek Teatralny na Uniwersytecie Gdańskim.  W maju 1989 roku brał aktywny udział w kampanii wyborczej „Solidarności” w regionie Pojezierze na rzecz przyszłych posłów i senatorów, m.in. B. Geremka i A. Wajdy. W latach 1989-91 pracował jako psychoterapeuta w Ośrodku Rehabilitacji Narkomanów w Rudziszkach koło Węgorzewa. W lipcu 1991 roku ponownie wrócił do pracy w Domu Kultury w Olecku. W 1993 roku reaktywował grupę „Po Drodze” i wziął udział w XX Spotkaniach „Śpiewajmy Poezję” w Olsztynie.

 

W 1994 roku współtworzył i został dyrektorem artystyczno-programowym (również wszystkie pozostałe edycje do 2007r.) Przystanku Olecko i Przystanku Gołdap.
Był pomysłodawcą i realizatorem corocznych „Spotkań z Teatrem i Sztuką SZTAMA”, które odbywają się w Olecku od 1979 r. Był jednym z inicjatorów założenia i pomysłodawcą nazwy Stowarzyszenia Kulturalnego „Przypisani Północy” z siedzibą w Olecku, którego był również prezesem.
W ramach stowarzyszenia zrealizował kilka interesujących projektów artystycznych:
„Zjawiska Kulturowe”, „Kulturotwórcza Rola Prowincji”, „Ekologia Sztuki – Sztuka Ekologii”, „Sztuka awangardowa? Ocalenie, Enklawa, Ucieczka?”.
Z okazji dwudziestej rocznicy śmierci Edwarda Stachury zrealizował projekt „20 lat później, czyli spotkanie z Edwardem Stachurą w mieście O.”
W roku 1999 otrzymał nagrodę Marszałka Sejmiku Samorządowego Warmii i Mazur.
W marcu 2000 roku odebrał z rąk Ministra Kultury i Sztuki nagrodę Animatora Kultury. Podczas Kongresu Kultury Warmii, Mazur i Powiśla wygłosił esej pt. „Kończy się epoka wariatów i szaleńców, czyli garść wspomnień i refleksji starego kaowca na temat upowszechniania i uczestnictwa w kulturze w epoce przemian ustrojowych” (plik txt).
Po nagraniu koncertu z grupą „Po Drodze” w radiu Białystok w styczniu 2000 roku wystąpił w programie TVP „Nie zawsze po drodze”. W 2001 roku zespół przestał istnieć.

Od maja 2001 Marek Gałązka zaczął koncertować ze swoimi synami. W tym samym roku Marcin Gałązka (najstarszy syn) w Pomorskiej Akademii Pedagogicznej w Słupsku obronił pracę magisterską pt: Marek Gałązka – artysta, animator kultury w Olecku w latach 1978–2000.
Był dyrektorem Ośrodka Kultury w Olecku, który przekształcił w Regionalny Ośrodek Kultury Mazury Garbate (2003-2008).

W 2007 roku Marek Gałązka został odznaczony medalem GLORIA ARTIS – zasłużony dla kultury.

Prowadził własną agencję artystyczną i współpracował z Państwową Galerią Sztuki w Sopocie (2008-2010), gdzie pracował nad koncepcją Multimedialnych Centrów Sztuki Współczesnej i Ośrodków Kultury Alternatywnej. Jest twórcą wydarzenia artystycznego SOPOT BARDS MEETING, które miało miejsce w 2008 w Operze Leśnej i było kontynuowane, w Suwałkach, Mińsku i Grodnie (Białoruś) oraz na Litwie pod hasłem AUTORSONG.

Współpracował przy budowie i organizacji najnowocześniejszego ośrodka kultury w Polsce w Suwałkach, jako zastępca dyrektora (2011 – 2015).

Oprócz wielu wydawnictw poświęconych Edwardowi Stachurze wydał dwie płyty autorskie przy współpracy Tymona Tymańskiego: Tu stacja Sopot (2007) i AUTORSONG (2012). W roku 2017 wydał całkowicie autorską płytę, której był m.in. wydawcą i producentem: „Pistolet w dłoni Ojca” nagraną z muzykami Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej w znanym na całym świecie Hertz Studio Wieslawski Bros. Wraz z zespołami: Po Drodze i (Zespołem) „Marek Gałązka & his Team”  koncertował praktycznie w całej Polsce oraz poza granicami kraju, m.in. w Wielkiej Brytanii, Francji, Niemczech, Luksemburgu, Węgrzech, Bułgarii, Estonii, Litwie i na Białorusi. Ostatnio wydał autorską płytę winylową i CD pt. „Pistolet w dłoni Ojca”, jako Marek Gałązka & his Team.

To zdjęcie – pamiątka, przypomina mi rodowód mojej twórczości. Wrocław – 1972r. –  z okresu, który wywarł największy wpływ na moją twórczość. Od lewej:  Szwed – dzisiaj znakomity artysta wizualny Lech Twardowski (Paryż-Wrocław), za nim Ziółek fantastyczna dziewczyna walcząca z rakiem, dalej ś.p. Konrad gigant ruchu z Wrocławia, dalej Baca z Rabki, przed nim ś.p. Dana siostra Żiółka, która przegrała swoja walkę z rakiem, ale na zawsze pozostała z nami, była najodważniejsza w podejmowaniu decyzji, no i po prawej ja… znaczy się Ikar niepoprawny romantyk ruchu hipisów, wówczas z Grudziądza.